Zespół cieśni nadgarstka - jak spać?

Zespół cieśni nadgarstka to schorzenie, które może znacząco wpłynąć na jakość naszego życia, w tym także na sen. Osoby cierpiące na tę dolegliwość zmagają się z bólem, drętwieniem rąk oraz zaburzeniami czucia, które nasilają się zwłaszcza nocą. Odpowiednia pozycja do spania oraz wprowadzenie w życie kilku prostych zasad mogą znacznie pomóc w łagodzeniu objawów i poprawie jakości snu każdemu, kto cierpi na zespół cieśni nadgarstka. Jak spać przy tym schorzeniu?

Objawy zespołu cieśni nadgarstka

Cieśń nadgarstka to stan, w którym dochodzi do ucisku nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka. Objawy zespołu cieśni nadgarstka obejmują m.in. ból, drętwienie palca wskazującego i kciuka, osłabienie mięśni przedramienia oraz zanik mięśni kłębu kciuka. Z biegiem czasu dolegliwości mogą się nasilać, powodując coraz większe trudności w wykonywaniu codziennych czynności, takich jak zapinanie guzików czy trzymanie przedmiotów.

Zespołem cieśni nadgarstka - przyczyny

Zespół cieśni nadgarstka może mieć różnorodne przyczyny. W wielu przypadkach są one związane z długotrwałym wykonywaniem powtarzających się, precyzyjnych ruchów, które obciążają nadgarstek. W związku z tym choroba dotyka najczęściej osoby pracujące przy komputerze, ale też na produkcji, grające na instrumentach czy kelnerujące. Schorzenie to może być również wynikiem urazu, jak złamanie kości nadgarstka, stanów zapalnych czy chorób reumatycznych, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów. Niedoczynność tarczycy, otyłość oraz zmiany hormonalne również mogą zwiększać ryzyko wystąpienia tego schorzenia. Choroba najczęściej dotyka osoby między 30 a 50 rokiem życia. Rozpoznanie zespołu cieśni nadgarstka opiera się na wywiadzie lekarskim i odpowiednim badaniom (m.in. EMG) lub testom (Test Phalena i Test Tinela).

Jak spać z zespołem cieśni nadgarstka?

Ból i inne dolegliwości często nasilają się nocą. Jak spać, aby zminimalizować ból i drętwienie rąk? Oto kilka wskazówek, które mogą pomóc w łagodzeniu objawów i poprawie jakości snu:

1. Pozycja do spania
   Unikaj spania z rękami pod głową, gdyż taka pozycja może zwiększać ucisk na nerw pośrodkowy. Najlepsza pozycja to spanie na plecach z rękami ułożonymi wzdłuż ciała. Jeśli preferujesz spanie na boku, staraj się, aby nadgarstki były wyprostowane i położone koło ciała, co zmniejszy ucisk w kanale nadgarstka.
2. Unikanie zgięcia nadgarstków
   Staraj się unikać zginania nadgarstków podczas snu. Zgięcie nadgarstka może nasilać objawy cieśni nadgarstka, takie jak ból i drętwienie rąk. Oczywiście nocą nie tak łatwo kontrolować ruchy, dlatego możesz użyć poduszek, aby wesprzeć ręce i zapobiec ich zginaniu, a także stosować taping rehabilitacyjny. Sprawdzi się tu również stabilizator nadgarstka, który może pomóc utrzymać rękę w neutralnej pozycji, co zmniejszy ucisk na nerw pośrodkowy. Stabilizator zapobiega niekontrolowanym ruchom nadgarstka.
3. Poduszka ortopedyczna
   Nerw pośrodkowy biegnie od palców aż do szyi, dlatego warto postawić na jakościową poduszkę ortopedyczną, która zapewni odpowiednie podparcie dla odcinka szyjnego w trakcie snu, zapobiegając wyginaniu się szyi.
4. Odpowiedni materac
   Materac powinien zapewniać odpowiednie wsparcie dla kręgosłupa i równomiernie rozkładać ciężar ciała, co pomoże w zmniejszeniu nacisku na nadgarstki oraz poprawi krążenie krwi. Warto postawić na materace o średniej twardości, które oferują dużą elastyczność punktową, jak np. materace piankowe.
5. Regularne przerwy, ćwiczenia i masaż
   Osoby z zespołem cieśni nadgarstka powinny regularnie wykonywać ćwiczenia wzmacniające mięśnie przedramienia oraz unikać długotrwałego wykonywania ruchów, które obciążają nadgarstki. Warto masować nadgarstek, zarówno w ciągu dnia, jak i przed snem, co poprawi ukrwienie i zredukuje ból. Ważne jest również robienie regularnych przerw w ciągu dnia od ruchów dłonią, aby zmniejszyć ryzyko nasilenia objawów.

Leczenie zespołu cieśni nadgarstka

W leczeniu zespołu cieśni nadgarstka istotny jest stopień zaawansowania choroby. Początkowo warto wypróbować leczenie zachowawcze, takie jak noszenie stabilizatora nadgarstka, stosowanie leków przeciwbólowych czy fizjoterapię obejmującą terapię manualną. W niektórych przypadkach konieczne może być wykonanie operacji zespołu cieśni nadgarstka, polegające na przecięciu więzadła poprzecznego nadgarstka w celu zmniejszenia ucisku na nerw pośrodkowy.

Diagnostyka zespołu cieśni nadgarstka zazwyczaj obejmuje badanie przewodnictwa nerwowego oraz rezonans magnetyczny, które pomagają w rozpoznaniu schorzenia. Ważne jest, aby leczenie zespołu cieśni nadgarstka rozpocząć jak najszybciej - pomoże to zapobiec powikłaniom, takim jak uszkodzenia nerwu pośrodkowego czy zaniku mięśni kłębu kciuka.